Κάπου εκεί ανάμεσα στο κόψιμο των χριστουγεννιάτικων κατασκευών, με τα χέρια πασαλειμμένα με τέμπερα και τη μύτη να λαμπυρίζει από κομματάκια χρυσόσκονης, σίγουρα σας έχει τύχει κάποιος «αγανακτισμένος» μπόμπιρας να ανακοινώνει με ύφος προβληματισμένο και μάτια γεμάτα απορία… «Μα κυρία,υπάρχει Αϊ-Βασίλης; Γιατί εγώ είδα πέρυσι τα παπούτσια του και δεν ήταν μπότες!» «Ναι…και μοιάζει και με τον κύριο Γιώργο τον οδηγό…» πετάγεται κάποιος άλλος! «…και η μαμά είπε πως αν δεν είμαι ήρεμος, δε θα μου πάρει δώρα.Μα τα δώρα, δεν τα φέρνει ο Αϊ-Βασίλης;» συμπληρώνει ένας τρίτος! Κι εσύ σταματάς ό,τι κάνεις και για μια στιγμή διερωτάσαι ποια είναι η «σωστή» απάντηση. Ποια είναι η «ορθή» προσέγγιση; Και τυχαίνει η δική σου άποψη να συμβαδίζει με εκείνη που λαμβάνει το παιδί από την οικογένειά του ή μήπως το μπερδεύεις χειρότερα…; […]